Pierwsze plany budowy stadionu w niemieckim wówczas Zabrzu powstały już w 1928 roku. Projekt kompleksu sportowego stworzyli architekci Gustaw Allinger i Moritz Wolf, a budowa ostatecznie ruszyła pięć lat później. Nowy obiekt – główne boisko piłkarskie, boczne place do gry, bieżnia lekkoatletyczna na pięć torów, a także basen i korty – został otwarty 2 września 1934 roku. Ówczesny prezydent śląskiej prowincji nadał mu imię Adolf Hitler Kampfbahn w Hindenburgu (stadion im. Adolfa Hitlera w Zabrzu), co było zgodne z ówczesną polityką III Rzeszy. Pierwsze ważne zawody, czyli piłkarski mecz reprezentacji niemieckiej i polskiej części Śląska, w obecności około 7 tysięcy widzów, rozegrano na nim 24 marca 1935 roku. Wkrótce przystąpiono także do budowy krytej trybuny wraz z pomieszczeniami dla zawodników i administracji. W czasach niemieckich na stadionie odbywały się nie tylko imprezy sportowe (nie grał na nim na stałe żaden piłkarski zespół), ale przede wszystkim wiece politycznej i uroczystości partyjne.
Ta część historii (w tym patronat stadionu) dobiegła końca wraz z zakończeniem II wojny światowej. Stadion pozostał własnością miasta, które wkrótce przeznaczyło go na działalność KS Zabrze, a potem powstałego z połączenia kilku zespołów – Górnika Zabrze. Pod koniec lat 50-tych pojemność stadionu zwiększono z 20 tysięcy do około 35 tys. kibiców. Na przełomie lat 60. i 70. zainstalowano sztuczne oświetlenie, a w 1988 roku zamontowano dużą tablicę świetlną do wyświetlania składów drużyn i wyniku, która niestety bywała zawodna. 17 października 1984 roku po raz pierwszy na stadionie gościła piłkarska reprezentacja Polski, która zagrała z Grecją w eliminacjach mistrzostwa świata w Meksyku. W późniejszych latach w Zabrzu odbyły się jeszcze mecze eliminacji mistrzostw świata lub mistrzostw Europy z:
Holandią (1987), Francją (1994), Izraelem (1995), Słowacją (1996), Rumunią (1995) oraz Niemcami (1996).
Na co dzień stadion służył jednak piłkarzom Górnika, którzy świętowali na nim czternaście tytułów mistrza Polski i rozgrywali niezapomniane mecze w europejskich pucharach! W 2005 roku stadionowi nadano imię Ernesta Pohla – tego patrona, spośród dziesiątków świetnych piłkarzy, wybrali mieszkańcy (w plebiscycie sportowym organizowanym przez redakcję Głosu Zabrza i Rudy Śląskiej oraz Urząd Miejski), co potem uchwałą potwierdziła Rada Miasta.
Na początku XXI wieku zapadła decyzja o gruntownej modernizacji obiektu i w tym celu w 2007 roku powołano Spółkę Stadion w Zabrzu. Rok później wybrano koncepcję architektoniczną, w 2009-2010 powstawał projekt budowlany, a budowanie trzech trybun (północnej, wschodniej, południowej) wyłoniona w przetargu firma Polimex-Mostostal rozpoczęła we wrześniu 2011 roku. Wykonawca nie zdołał jednak ukończyć prac w wymaganym terminie (kwiecień 2013, potem prolongowany do listopada 2013), więc spółka Stadion zerwała z nim umowę i od marca 2014 budowę kontynuowało kilka innych firm, wyłanianych do poszczególnych etapów inwestycji (firma DOMBUD SA). Zmodernizowany gruntownie stadion – już pod nową nazwą Arena Zabrze – otwarto 21 lutego 2016 roku, czego świadkiem było podczas Wielkich Derbów Śląska: Górnik Zabrze – Ruch Chorzów, 24.563 widzów. Całkowicie I etap przebudowy zakończono w czerwcu 2016 roku. W sierpniu 2022 wznowiono modernizację obiektu, rozpoczynając budowę zachodniej trybuny.
Budowa stadionu – rok 2011
Budowa stadionu – rok 2012
Budowa stadionu – rok 2013
Budowa stadionu – rok 2014
